Helaas bereikte ons twee weken terug het verdrietige bericht dat oud waterpololid Jan Polak op vier november is overleden. Jan heeft met velen van ons samengespeeld en was dé gangmaker in het team. Met een grap of een bijzondere opmerking kreeg hij altijd zijn teamgenoten en tegenstanders aan het lachen. Een wedstrijd met Jan erbij was nooit saai: er gebeurde altijd wel wat.
De meesten van ons oudere waterpoloërs kennen Jan vanwege zijn enorme schotkracht. Menig wedstrijd werd afgesloten met schot vanaf de middenlijn in de laatste seconden van de wedstrijd. Jan was daarin zeer begaafd.
Inmiddels was Jan alweer enige tijd gestopt met waterpolo maar zijn tas, cap en zwembroek had hij niet weg gedaan. Tijdens een oud ledentoernooi in 2019 kwam hij dan ook trots voor de dag met zijn oude ZV De Albatros tas uit 2001. Wat wij toen niet voor mogelijk hielden was dat Jan die dag zijn laatste waterpolowedstrijd had gespeeld.
Zijn uitvaart heeft vorige week dinsdag twaalf november plaatsgevonden in Nieuwegein. Tijdens de verschillende speeches kwam ook het waterpolospel van Jan ter sprake. Een betrouwbare sluitpost achterin met een genadeloos schot. Zijn vrouw en dochters memoreerden vooral die momenten dat Jan weer eens vakkundig zijn tegenstander het spelen onmogelijk maakte. Of wanneer hij zelf eens onder water werd geduwd (überhaupt al een opgave op zich) en tijdens het boven water komen altijd een knipoog naar zijn kinderen gaf.
Cora, Sabine, Romy en overige familie: we wensen jullie veel sterkte met dit enorme verlies.
Dag Jan, dank je wel voor alle warme herinneringen.
